कलियुगका कुरा: काठमाडौं खुला दिशा पिसाब मुक्त क्षेत्र हो कि होइन ?

Sunday, November 20, 2011

काठमाडौं खुला दिशा पिसाब मुक्त क्षेत्र हो कि होइन ?

चक्रपथ घुम्ने बस थियो, स्वयम्भु र सितापाइलाको बीचतिर आएपछि गाडी छेउ लगाएर ड्राइभर उत्रे। यात्रुहरु अलमलमा परे, टायर पन्चर भयो कि, गाडी बिग्रियो कि भन्दै थिए। ड्राइभर नजिकैको रुखतिर लागे, थैली खाली पारे, फेरि गाडीमा आए र गाडी चलाए। अन्त जाँदा त निकै जिल्ला खुला दिशा-पिसाब मुक्त क्षेत्र भएको बोर्ड देखिन्छ। काठमाडौं के के मुक्त क्षेत्र हो कुन्नि?

Surya Nepal, Dipendra Karki, Ratnawali Sharma and 51 others like this.
- Ujwal Ojha सफा मुक्त जिल्ला काठमाडौँ
  November 16 at 9:22am · · 1
- Ujwal Ojha फेरि चक्रपथमा कतिवटै पो सार्बजनिक सौचालय छन र ? थैली खाली गर्नका लागी
  November 16 at 9:26am ·
- Bimal Chimouriya ha ha ha yastai ho Deepakji
  November 16 at 9:32am ·
- Roshan Baral Bichara kata jaun ta guruji pani..
  November 16 at 9:42am ·
- Rajendra Aryal mukta haina yukta area ho sir.
  November 16 at 9:45am ·
- Jiwan Bhattarai niyam kanun mukta kshetra !
  November 16 at 10:01am ·
- Anuj Shrestha hahaha .........सार्वजनिक सौचालयको कमी र पैसा तिर्नु पर्ने पनि भएर होला ड्राइभरले रुख रोजेको।महानगरपालिका आफैले तलव खुवाएर राख्ने कर्मचारीलाई सरसफाईमा राखेर उचित ब्यवस्थापन गर्नु पर्ने ।महानगरपालिकाको काम चाहिँ जथाभावी भवन निर्माण गर्न स्विकृति दिने र दरो रकम कुम्ल्याउँने मात्र हो कि !सहरलाई सफा र सभ्य राख्ने काम पनि हो ?दिशा पिसाब गरेको पनि पैसा तिर्नुपर्ने भएकैले धेरैले यसरी झाडी र भित्ता रोजेका होलान् हाँ हाँ ....तर सभ्यताको कमी पनि हो नै ।
  November 16 at 10:08am · · 1
- Gyawali Ramesh नया बस पार्क पुगेपछि ल दाइ अब उ त्यो बस मा जानुस है ....only local route where we can enjoy transit
  November 16 at 10:10am · · 1
- Tara Thapa Magar काठमांडू चार्पि मुक्त जिल्ला होलानी
  November 16 at 10:41am · · 1
- Krishna Raj Pandey NITYAKARMA
  November 16 at 11:22am ·
- Banjade Ganesh Prasad काठमाडौं खुला जथाभावी भवन निर्माण क्षेत्र हो
  November 16 at 11:32am ·
- Madhav Rosyara haha.. guru
  November 16 at 11:34am ·
- Govinda Esmali hahahhahahaahha
  November 16 at 11:43am ·
- Hari Ram Paudel यत्रो राजधानी के को मुक्त क्षेत्र हुनु नि सर ? यो त सबै युक्त क्षेत्र पो हो त..जे हुन्छ यहि हुन्छ, ..हास्नु पर्ने कारण धेरै छन्.... हा हा हा हा ......
  November 16 at 12:05pm ·
- Gyanendra Khadka अन्त खुला दिशा पिशा मुक्त क्षेत्र हुन् भने काठमाडौ देशभरीका नेपालीको फोहोर फाल्ने खुला ठाउँ हो ।
  November 16 at 7:02pm ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।