कलियुगका कुरा: कुन दिन प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार पाइन्न

Monday, August 15, 2011

कुन दिन प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार पाइन्न

काँग्रेसमा शेरबहादुर र रामचन्द्र पौडेल दुबैले प्रधानमन्त्रीका लागि दाबी गरे भनेर तिन्को उछितो काट्नेहरु देख्दा कत्ति चित्त बुझेको छैन। कम्तिमा धन्न काँग्रेस पार्टी छ फेरि प्रधानमन्त्रीको फोटो झुण्डाउने भन्दा अरु केही गर्न सकिन्न भनेर जान्दाजान्दै पनि लतो छोड्याछैन। एमालेले अब प्रम नलिने भनिसक्यो, माओवादीका बाबुरामले सहमतिको भए मात्र हुन्छु भनिसके। मलाई त डर लागिसक्यो सबै प्रम असफल हुँदै गए भने कुनै दिन हामीले नेतालाई लउन प्रम बन्दिनोस्न भनेर अनुरोध गर्न पर्ला...

Abiral Yatri, शिव दुवाडी, Nira Ranabhat and 54 others like this.

Sunita Giri i agree with this लउन प्रम बन्दिनोस्न भनेर अनुरोध गर्न पर्ला.

August 15 at 9:36am ·
Jotare Dhaiba प्रम - नेपालको हकमा लोपोन्मुख प्राणी !

August 15 at 9:46am ·
Jaw Knock Raazaa दाजु एक जोर दौरा सुरुवाल कोट ता सिलाइराख्नोस ! के पर्च के पर्च ! भोली शितल निवास बाट एक्कासी पत्र आयो भने त गाह्रो पर्छ त ! :)) अब प्रचन्ड ले गर्या जस्तो गाइजात्रे लुगा मा शपथ लिना नि भेन नि ! :))

August 15 at 9:46am · · 2 people
Santosh Giri ramchandrale PM paenan vane, Deputyko lagi pani dabi gar6an...its for sure

August 15 at 9:51am ·
Yuvraj Acharya Aba Gyanendra le jasto bigyapan nikallan ni feri.

August 15 at 10:03am · · 1 person
Uttam Bhattarai sabaiko palo pugera katai hamro taukoma ta aai pugne hoina.. lau na

August 15 at 10:21am · · 1 person
Pathak Yubaraj Sathi nepalma to din aaunechhaina aajat 3jana matra 6na 601 le dabi garna ber lagdain.

August 15 at 10:58am ·
Jeetendra Giri Naya pidhi ma janu paryo... Yo dubai lai chhoder....

August 15 at 12:00pm ·
Nira Ranabhat सबै सरकार ढल्छन एकदिन !
समय बदलन्छ गल्छन एकदिन !!
जनतामा अबिस्वास बढ्दै गएपछी !
लगाइन्छ आगो जल्छन एकदिन !! (निरा) :) :)

August 16 at 11:30am · · 7 people
Devi Lal Shanker Very nice think

August 16 at 3:50pm ·
Barun Bastakoti aago lagera k hun6 ra ..

August 16 at 9:00pm ·
Ramsharan Pudasainee launa hasnuparne karan 6aina. yo ta runupparne karan hunsak6.

Wednesday at 11:22am ·
Pramod Bhattarai tespa6i dai ko palo aaula ni hai ?

Wednesday at 10:47pm ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।