कलियुगका कुरा: गाउँको एक मात्र पत्रकार हुनुको मजा

Tuesday, February 1, 2011

गाउँको एक मात्र पत्रकार हुनुको मजा

गाउँको एक मात्र पत्रकार हुनुको रमाइलो नि कम छैन। अरु बेलाँ नसम्झनेले नि पासपोर्ट हराएको विज्ञापन पत्रिकाँ छपाउन परो भने सबभन्दा पहिला सम्झन्छन् नि ...

काठमाडौं कसैकसैले जग्गा बेच्न पर्‍यो भने नि सम्झन्छन्...

कसैले विद्यालयलाई दुई हजार रुपैयाँ दान दिने भोर पत्रिकाँ समाचार आए हुन्थ्यो भन्ने लागे नि सम्झन्छन्...

Rc Poudel, Manish Shrestha, Deepkiran Sharma and 45 others like this.
- Tilu Sharma ho really ho yo kura
  Sunday at 10:51pm ·
- Sujan Kandel ki aafu patrakar vayakoma gamanda gareko ta hoen
  Sunday at 11:09pm ·
- Dipak Bhattarai ‎@ Sujan नेपालाँ पत्रकार भर कसैले घमन्ड गर्ला र। जनस‌ख्याको ५ प्रतिशत पुग्न लागिसकेछ पत्रकारको स‌ख्या।
  Sunday at 11:15pm · · 7 people
- Ganesh Baniya मैले पनि छपाउन पर्ने थियो । हाम्रो गाउका त सबै अलपत्रकारहरु छन् । दिपक सरलाई नै सम्झनु पर्ला जस्तो छ ..................।
  Sunday at 11:31pm · · 1 person
- दौंतरी ब्लग होइन पासपोर्ट हराएर पत्रकारले खोजिदिन्छन कि क्या हो दिपक जी?
  Yesterday at 8:42am ·
- Dharma Raj Bhusal अब बिज्ञापन एजेन्सी चलाम
  Yesterday at 10:07am · · 2 people
- Laxman Pudasaini Daju gaule le dukha diye ki k ho
  Yesterday at 10:47am ·
- Umesh Pokharel hehehehhe...
  Yesterday at 11:25am ·
- Anamolmani Paudel hahahahhaha.........sarhai man paro....kuro...
  Yesterday at 11:56am ·
- Ujwal Ojha ‎@ दिपक भिनाजु काठमाडौँमा तपाइलाइ पठाउदा रैछन् तपाइ त पत्रकार भर होला सायद छाप्ने पैसा पनी दिदा होलान तर म त पत्रकार पनी होइन मलाइ त छाप्ने पैसापनी दिदैनन् फोनको भरमा छाप्नु पर्छ न भेट्न नै आउछन् छापीएको पत्रीका पनी मान्छे खोजेर पठाइदिनु पर्छ सायद दश बाह्र वटा जती यस्तो भइसक्यो मैले त गाऊलेलाइ सहयोग भनेर चित्त बुझाछु ।
  Yesterday at 12:12pm · · 3 people
- Indu Subedi tapai ko bhai pani patrakar hain dai
  Yesterday at 2:18pm ·
- Dipak Bhattarai ‎@Indu हैन। मेरो भाइले गाउँमा ब्यापार गर्छ। विशेषगरी लुगाफाटाको।
  Yesterday at 2:19pm · · 1 person
- Rajen Subedi प्रधानमन्त्री हुन भन्दा गार्हो छ नी पत्रकार हुन ।
  Yesterday at 2:25pm · · 2 people
- Paudel Ganesh dipak jee ho malai pani tetibela khoj6n tara money na diyara hairan par6n yati sano add ko pani paisa lag6 ra ? bhan6n k garne gaule ko kam nagari pani nabhayako gara pani na bhayako
  22 hours ago ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।