कलियुगका कुरा: ट्राफिकको जरिवाना किन GLOBAL IME मा?

Tuesday, July 24, 2012

ट्राफिकको जरिवाना किन GLOBAL IME मा?

पुराना, ठूला अनि सरकारी थुप्रा बैंक हुँदाहुँदै पनि ट्राफिकले जरिवाना तिर्नलागि भक्तपुर जिल्लामा शाखै नभएको GLOBAL IME बैक किन छानेहोलान् भन्ने त लागिरहेकै थियो। आज बल्ल थाहा पाइयो। त्यो बैकका सञ्चालक, ट्राफिक जरिवानाको पैसा कहाँ जम्मा गर्ने भन्ने निर्णय गर्ने नेपाल राष्ट्र बैंकका अधिकारीका छोरीज्वाईं रहेछन् अनि बैंक सञ्चालक पनि निर्णय गर्ने पनि माउवादी निकट पनि हुन् रे।
थप जानकारी http://www.mysansar.com/2012/07/770/

Rajendra Aryal, Pramod Dahal, Yogesh Khapangi and 46 others like this.
2 shares
- Adhikari Hari सवै कमाऊ तन्त्र द्रब्य सास्त्रमा बिज्ञ हरु भएको देशमा साधारण घटना !
  July 24 at 5:02pm · · 2
- Banjade Ganesh Prasad ए बाफ्रे!!! के हुन लागया हुन, यो नया नेपालमा!!!
  July 24 at 5:07pm ·
- Ajay Das काले काले मिलेर खाउँ भाले !
  July 24 at 5:22pm ·
- Prashanna Pokharel Journalist · 114 mutual friends
  परदसीता ल्याउने नयाँ तरिका होलानी ।
  July 24 at 5:26pm ·
- Om Basnet काले काले मिलेर खाउँ भाले !
  July 24 at 5:39pm · · 1
- Bhim Neupane नियम कानुन निमुखालाई मात्र लाग्ने हाम्रो मुलुकको लागि यस्ता कुरा त चुट्की कै भरमा होलान नि .. बर्षौ देखि पिछडिएका सर्बहाराको सरकार जो छ ..
  July 24 at 5:50pm ·
- Ganesh Karki · Friends with Paudel Ganesh and 3 others
  ha ha h o hai..
  July 24 at 5:53pm · · 1
- Keshav Thapa डिमाग लगा पासा, डिमाग लगा...म सँग यो ग्लोबल बैंक लुत्ने मास्तर प्लान छ, आँत्छस् ?
  Wednesday at 4:33am · Edited · · 4
- Raju Bikram Khatiwada · 75 mutual friends
  hahhaaa sala hamro desh chhhiiiiiiiiiiii................
  July 24 at 10:42pm ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।