कलियुगका कुरा: शौचालयमा प्रयोग हुने सेन्ट

Thursday, June 9, 2016

शौचालयमा प्रयोग हुने सेन्ट

( विप्लव माओवादीले आव्हान गरेको बन्दका कारण ) कार्यालयसम्म डेढ घन्टा हिंडेर आउँदा पसिनै पसिना भइयो। अरुलाई गन्ध नराम्रो लाग्ला भनेर अफिसमा देखेको 'सेन्ट' जिउभरी छरें। पछि यसो घोरिएर बोतल हेरेको त शौचालयमा छर्ने 'सेन्ट' पो रहेछ। केही विखत् त नगर्ला नि...।

CommentShare

285Tika Bhandari, Pradip Kandel and 283 others

Comments

Tula Adhikari Hasaunu huncha hau Dipak sir Pani

LikeReply1June 9 at 12:09pm

Nisha Rai Haha! Dai nobody gonna smell you at office😜 some boy has to holaIshwar Rauniyar and Kiran dai😉 must be suffering

LikeReply1June 9 at 12:09pm

Dipak Bhattarai There are some ladies too,

LikeReply1June 9 at 12:10pm

Nisha Rai Bichora😋😋

LikeReplyJune 9 at 12:10pm

View more replies

Write a reply...

Sita Bk कुरो त होला नि दाई hehe

LikeReplyJune 9 at 12:09pm

प्रकाश सुन्दास दाई पनि सारै राम्राे मान्छे ।

LikeReplyJune 9 at 12:10pm

Magarthuldai Thada · 5 mutual friends

हाहा दाइ पनि।।

LikeReplyJune 9 at 12:11pm

Yuvraj Acharya बेगन त होइन? काखीमा बेगन हान्यो भने चाहि ज्वरो आउछ तुरुन्तै

UnlikeReply1June 9 at 12:14pm

Amrita Lamsal Sense of Humor तगडा लाग्यो! 😜

LikeReplyJune 9 at 12:16pm

Bhumiraj Rai Hasnu Parne Karan Dherai 6an. Hehehehe.

LikeReplyJune 9 at 12:18pm

Milan Sapkota अति उत्तम दाजु.. हा हा हा 😂😂

LikeReplyJune 9 at 12:21pm

Paudel Keshab खान पाए भनेर क्वाप्प नखानु भन्ने उखान याद गर्नु पर्ने भयो आइन्दा देखि।

UnlikeReply2June 9 at 12:22pm

Prabesh Subedi हँसाम्‍नी क्या हउरले पनि

LikeReplyJune 9 at 12:24pm

Shreejana Shrestha How Funny

LikeReplyJune 9 at 12:41pm

Parshuram Kaphle Hahaha

LikeReplyJune 9 at 12:42pm

Rajani Humagain dai saachhi ?

LikeReplyJune 9 at 12:49pm

Dipak Bhattarai हो त नि लाजै भो।

LikeReply1June 9 at 12:52pm

Pratima Bhusal kasailae thaha nvako kuro kin fbma prachar.like r comment ko lagi hola

LikeReplyJune 9 at 1:20pm

Write a reply...

Ramji Balami Nepal हास्नै/हसाउनैका लागि

LikeReplyJune 9 at 12:50pm

Nirazan Paudel लौ सकिएन ।

LikeReplyJune 9 at 12:52pm

Biplav Man Singh लौ है आज चाहि मैंयाहरूबाट अलि परै बस्नु पर्ला दुईटै सेन्टको बास्ना त निकै चर्को पो हुन्छ ।

UnlikeReply1June 9 at 12:53pm

Binod Bhattarai kehi hudaina Dai Dhukka Vaye huncha Bholi bata ni use gare huncha dai

UnlikeReply1June 9 at 12:54pm

Purushotam Bhattarai Kati hasnu ho. Tara naramro kehi bhayan☺

LikeReplyJune 9 at 1:00pm

Govinda Pokhrel मैले त बुझिन त । होइन सेन्टमा सौचालय लेखेको थियो कि सौचालयमा सेन्ट थियो कि जिउमै केही गनाएको थियो !

LikeReply1June 9 at 1:20pm

Pinky Kunwar · Friends with Binaya Shekhar and 38 others

LikeReplyJune 9 at 1:29pm

Bijen Ranjit अफिसको टवाइटमा त्यो हर्पिक भन्ने होलानी हाे त्यस्ले जिउ पखाल्नु न त्यस्ले ठिक गर्छ।

UnlikeReply1June 9 at 1:51pmEdited

Manjil Ghimire अड्को पड्को तेलको धुप । खन खाँचोमा Room Freshner ले काम चलाऊँदा कै हुन्न ।

LikeReplyJune 9 at 1:58pm

Anga Raj Timilsina Bravo! It should be fine! हर्पिक नै त होईन होला नि छरेको ?

UnlikeReply3June 9 at 2:00pm

Yashoda Adhikari हसाउनुभयाे

LikeReplyJune 9 at 2:01pm

Bhola Paudel hait dai pani

LikeReplyJune 9 at 2:19pm

Santosh Ghimire hahaha

LikeReplyJune 9 at 2:21pm

Badri Gautam त्यसका वाजे त कसरी परेछ त्यसरी

LikeReplyJune 9 at 4:13pm

Deepanjali Lama Shah

LikeReplyJune 9 at 4:13pm

Bimal Babu Khatri कति हसाको हो ब्रदर

LikeReplyJune 9 at 4:45pm

सिरान घरे माइला joke pani patyaune po garnu .... fb frien haru teti murkha 6ainan hau...

LikeReplyJune 9 at 5:08pm

Dipak Bhattarai Sir, kina joke garnu, maile use garya yehi ho.

LikeReplyJune 9 at 6:41pm

Write a reply...

Bhojendra Basnet फिनेल हैन हाेला भैगाे नि दाजुश्री ।

UnlikeReply1June 9 at 5:12pm

Ramchandra Bhatta यस्ता भाउँतो र उपद्रोको भाग चाहिँ तपाईलाईनै पर्ने रहेछ । हाहाहा

UnlikeReply1June 9 at 6:55pm

Suresh C Pokhrel हसॉंयो साथीले !!!!

LikeReplyJune 9 at 7:28pm

Pabitra Sanu Ha ha

LikeReplyJune 9 at 7:55pm

Bohara Prakash hehehe

LikeReplyJune 9 at 11:07pm

Ram Dotel hahaahaha

LikeReplyJune 10 at 5:55am

Niranjan Adhikari ल वित्यास परेछ, चिसो कपडाले पखाल्दा राम्रो

UnlikeReply1June 10 at 8:25am

Nepal Nepal हा हा हाााााा

LikeReplyJune 10 at 6:11pm

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।