कलियुगका कुरा: मौसमको समाचार

Thursday, February 6, 2014

मौसमको समाचार

'देशको अधिकांश भागमा आज मौसम बादली हुने संभावना छ भने बाँकी भागमा आकाश खुला हुनेछ' मौसम सम्बन्धमा आज बिहान एउटा एफएमले दिएको समाचार। कता हो 'अधिकाशं भाग' कता हो 'बाँकी भाग' के बुझ्ने होला म जस्तो श्रोताले ?

Like · · Share

Sunita Ojha, Sewanta Raj Bhandari, Poonam Poudel and 114 others like this.
Tara Jhendi Mgr हाहाहाहा .............जनता भेडा नै छन आज पनि जे सुकै बुझुन ! उसको फुक्ने र नमेक पकाउने काम हो ! जनताले रेडियो आफ्नो खुसीले बजाउने सुन्ने काम, समाचर भन्दा गाना बजाना तिर ध्यान !

February 6 at 2:10pm · Like · 1
देवेन्द्र कोइराला रूखको छाहारी परेको ठाउंमा बदली हुने र चउरमा सफा हुने भन्या नि कुरोसुरो बुझ्नु छैन..........

February 6 at 2:17pm · Like · 4
Kamal Adhikari · 37 mutual friends

Janta le nabujhne bhasha prayog gareka ni....prediction mildaina....namilne bhayepachhi....teso ta bhannai paryo ni.....

February 6 at 2:26pm · Like
Gaurab Luitel त्यति जाबो मौसम समाचार त मै लेख्दिन्छु ।

February 6 at 2:43pm · Like
Gyanu Shyangba Tamang · 7 mutual friends

Yes

February 6 at 2:48pm · Like
Binod Neupane भन्नेले नै पनि कता हेर्यो पुरा र कता हेर्यो आधा ? प्रसाद हो ग्रहड गर्नोस ?

February 6 at 3:00pm · Like
Janak Pandey k ho dai Ramailo matra ho ki....message ta media worker le nai dieko ho ni..., Dosh ta sabailai laagla......

February 6 at 3:16pm · Like
Boz Raj ... "अधिकांश" [अधिक + अंश] भने पछि बाँकी भाग हुन्छ नि, तपाइँ को नेपाली बुझाइ नै कमजोर देखें मैले - अलिकति नेपाली भाषाको पनि अध्ययन गर्न पर्ला, नत्र भुवन केसी जी को जस्तो पुरै नेपाली पनि बोल्न नआउने, पुरै अंग्रेजी त झन परै जाओस् होला, LOL! "पुरै भागमा" वा "देश भरि" मौसम बादली हुने भनेको भए पो बाँकी भाग रहन्थेन! ... शुभ दिन! ...

February 6 at 3:47pm · Like · 2
Sophia Thapa

February 6 at 6:41pm · Like
Sunita Giri good quip

February 7 at 9:26am · Like
Km Hulaki good good/. agreed.

February 7 at 11:22am · Like
Dilip Thapa सजिलो रैछ त बदली भएको जति अधाकाँश र घाम लागेको जति बाकि भाग ।

February 7 at 4:10pm · Like · 1

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।