कलियुगका कुरा: अस्कर पाको फिलिम हेर्न परो

Monday, February 28, 2011

अस्कर पाको फिलिम हेर्न परो

अब यो The King's Speech भन्ने फिलिम हेर्नै परो नि। यो वर्षको अस्करमा बेस्ट फिलिम, डाइरेक्टर र हिरोको तीन वटा पुरस्कार पायो। त्यो फिलिम हेर्‍याछैन भन्यो भने मान्छेले फेरि नगन्ने होलान्। बजारमा पाइएला नि गोडा तीसेक रुपैयाँमा। यो सोसाइटीमा पर्नलाई के के मा हो के केमा पैसा खर्च गर्न पर्ने नि...
अस्ति ब्रायन आडम्सको शो नहेर्दा एक जना साथी धन्नै सोसाइटीबाट आउट भएनन् रे।

Sud Eep, Santosh Khatiwada, Rajendra Aryal and 9 others like this.
- Jaw Knock Raazaa दुध सागर को बाहिरको दाजैलाई सोध्नु न कुन फिलिम कस्तो छ परस्टै भन्दिन्छ । यल्ले कतिवटा ओस्कार् जित्यो, यल्ले कुन कुन मा नोमिनेसन भो सम्पूर्ण जानकारी Free of cost. फिलिम लगे पैसो पर्ने हो । :))
  about an hour ago · · 1 person
- Sanjeev Sharma really loved your 'society series'. The great humour. सोसाइटीले सम्मान गर्ने बेला भयो अब । सोसाइटीमा 'एडजस्ट' हुन दिपकजीले गर्नु भएको मेहनतका लागि दोसल्ला त ओढाउनै पर्छ सोसाइटीका सोसलाईटहरुले ।
  43 minutes ago ·
- Ramchandra Rajbanshi गाह्रो छ सर गाह्रो ! अस्ति ब्रायन आडम्सको शो हेरिन भनेको साथी सर्कलबाटै आउट गर्देलान कि भन्ने भाछ | समयसंगै चल्न नजान्ने रे ! शो हेर्न पा भए म पनि गती पर्थें कि भन्ने लागिराछ |
  19 minutes ago · · 1 person

1 comment:

FunplanetaSeptember 22, 2011 at 3:35 PM
http://filimisansar.blogspot.com/2011/09/blog-post_5214.html
ReplyDelete
Replies

Add comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।