कलियुगका कुरा: अनि के छ खवर !

Monday, January 24, 2011

अनि के छ खवर !

हैन कोहीकोहीको दिमाग हुन्न कि, साँच्चै बिर्सिन्छन कि बिर्सिएको स्वाङ गर्छन् कि ? दिनमा १० चोटी भेट होस् कि अनलाइनमा कुरा होस् खाली 'अनि के छ खवर' भनेर सोधेर हैरान पार्छन् यार। १० मिनेट जति कुरा भएर टुङ्याउन खोज्यो अनि फेरि भन्छ 'के छ खवर'।

एकपटक भनीसकें त जागिर चल्दैछ, घर परिवार सबै राम्रो छ भनेर। 'खासै केही छैन' भनेर कतिपटक दोहोर्‍याउनु हो! धेरैजसो उस्तै त हुन्छ, केही चेन्ज भयो र त्यो भन्नपर्ने मान्छे तपाई पनि हो भने म आफै भन्छु।
तपाइको पनि केही भन्न मन भए भन्नुहोस् खाली 'अनि के छ खवर? भनेर सोधिरहन पर्दैन। (हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा..)

Keshav Raj Paudel, Shiva Sharma Raj, Adhikari Hari and 2 others like this.
- James Ghimire Sabailai aautai problem, kura gardai gayo ani lastma tei " ani k cha khabar" haaaaaaaaaaaa
  17 minutes ago · · 2 people
- Ganesh Baniya Like gari hale , pheri kina sadhai like gareko bhanera sodhne po ho ki ? Man pare pachhi like ta garna paunu parchha hai dipak jee..................
  16 minutes ago · · 2 people
- Bikash Acharya Dipak ji ani k chha khabar?
  9 minutes ago via Facebook Mobile ·
- Prmd Npn अनि जागिर त चल्दैरेछ... अनि हालखबर चाहिँ के छ हौ ??? :P
  6 minutes ago ·
- Bayan Shrestha tapaile katai jhuto bholnu bhyoki tahi bhyara chance diyara sodeko hola hahhaahahahahhasnuparne karan dherai cha
  5 minutes ago ·
- Keshav Raj Paudel same habit and same problem. Ke sodhne ani ke bhanne. yo sab unconscious mindko karamat ho. bhanina bhanda pani bhani halene. tara patrakar sanga aru dherai kura pani huna sakchha bhanera hola, dudh lukaune gai (cow) lai jasto 'Try again" gari rakheko. ha ha ha

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।