कलियुगका कुरा: सहयोगी खोज्दिन अनुरोध

Friday, February 1, 2013

सहयोगी खोज्दिन अनुरोध

'यहाँ म मौरी पालेर वर्षको १० लाख जति कमाउँछु। काम गर्ने सहयोगी छैन। छोरा वर्षको एक डेढ लाख लागि खाडी मुलुक जाँदैछ' पर्वतका किसानले Narayan Shrestha लाई भने‌, 'खान बस्न दिएर वर्षको एक लाख अहिले नै दिन्छु, सहयोगी आएर थप आम्दानी भए उनलाई एक लाख भन्दा धेरै दिउँला, लउन कोही काम गर्ने सहयोगी खोज्दिन सक्नुहुन्छ ?

Like · · Share

Utpal Raj Misra, Christian Clark, Keshav Sharma and 320 others like this.
Khagendra Lamichhane ek barsa kaam garesi paesa pani paene ra kaam pani sikna paene

January 7 at 11:02am · Unlike · 3
Dipesh Kc Nepalese Dream 'Arab Riyal'

January 7 at 11:24am · Like · 1
David Rai Vacancy khali 6 bhane..Hamlai call garnu hola..??

January 7 at 11:45am · Like · 1
Hemant Sharma ho ta..najik ko tirtha hela

January 7 at 1:22pm · Like
Keshab Poudel This is the present day reality of Nepal. There are lots of opportunities within the country but the young work force is roaming to Arabian country for the employment which is very difficult and less attractive then the opportunity of our own country.

January 7 at 1:32pm · Unlike · 2
Josheph Dibu · Friends with Rajesh KC and 29 others
Lou na ma pani jobko khojima ho... Help me.

January 7 at 2:23pm via mobile · Like
Bhanu Parajuli yeah, very real and heart touching. Our education and socialisation nai yestai chha ta........k garne

January 7 at 4:05pm · Like
Atma Ram Thapaliya आफ्नै देशमा मेहनत गरेर राम्रो प्रगती गर्नेहरूलाई सम्मान गर्नुपर्छ तर तेसैको आडमा अरब जानेहरुको धुलाई चाहिँ गर्न पाइन्न ! हाम्रा देशका अलि अलि दाम र नाम कमाएका बाउहरु एकाद अपबाद बाहेक कति अधिनायकवादी हुन्छन् सबैलाई चेतना भया ! लादिएको पुरानो बिचार न स्वीकार गर्न सकिन्छ न त संधै बुढाहरुको निर्णयहरुलाई चुनौती दिएर झगडा गरिरहने नै मन छ | टाप दियो टन्टा खलाँस ! घरबाट टापनै दिनु परेपछी आँखिर नेपालमै पनि हुने उही kulli, waiter, kichan boy वा तेस्तै केही न हो !

January 7 at 4:25pm · Like · 2
Ganesh Karki · Friends with Paudel Ganesh and 3 others
touching...! hamro education nai practical tarfa unmukh 6ina..bidambana..!

January 7 at 6:45pm · Like
Spandan Pradhan i respect that man, seriously

January 8 at 5:46am · Like
Krishna Abiral मर्मस्पर्शी कुरा । केही महिनाअघि विराटनगरमा भेटिएका उर्लावारीका एकजना व्यवसायिक गोलभेंडा कृषकले पनि मसंग यस्तै आसयको गुनासो गरेका थिए ।

January 8 at 6:57am · Like
Ccmkarna Thapa kati ramro kura man paryo dherai nai

January 8 at 9:11am · Like
Basanta Kandel is that true mama ?

January 8 at 5:00pm · Like
Prakash Neupane · 15 mutual friends
Ramro kura

January 9 at 10:03am · Like
Pratap Singh Chaudhari · 3 mutual friends
jatti pani beyrojgar chhan yaha pathaw ta sir yaha bata

January 10 at 5:37pm · Like

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।