कलियुगका कुरा: राउटेले तालिम र पैसा पाएपछि

Sunday, January 15, 2012

राउटेले तालिम र पैसा पाएपछि

पत्रिका पढ्या हो ? नेपालका एक मात्र फिरन्ते समुदाय राउटेहरुमा पनि गुट र उपगुट बनेकाले जिम्मेजारी सम्हाल्न गाह्रो भएको राउटेका मुखियाले गुनासो गर्याछन्। किन गुट उपगुट बन्यो त राउटेमा भनेर धेरैबेर सोचेपछि मैले निकालेको निश्कर्ष : राउटेलाई गैरसरकारी संस्थाले सशक्तिकरणको तालिम दिएको छ र सरकारले मासिक भत्ता। दुई कुरा पाएसी नेपालाँ गुट उपगुट नभए के हुन्छ त...

Ram Krishna Parajuli, Jagannath Kafle, Bindukant Ghimire and 105 others like this.
- Som Aryal · Friends with Pankaj Deuja and 14 others
  Paisa la gard0 raha6ne oulka ra achaama
  January 5 at 11:47pm · · 1
- Girish Pokhrel देश विदेश सबैतिर भएका नेपालीको राष्ट्रिय पहिचान । गुट-उपगुट विभाजन हामी सबैले जोगाउनुपर्छ !!
  January 5 at 11:56pm · · 1
- Uttam Babu Shrestha हिमालको पानी कडा, हावा तगडा ! गिरिस जी, हिगं नभए पनि टालो बांकी छ चाहे त्यो झुत्रे नै किन नहोस !
  January 6 at 12:11am · · 1
- Ganesh Neupane · 241 mutual friends
  ja gar6 pesale gar6 hajur
  January 6 at 12:13am ·
- Balaram Adhikari · 148 mutual friends
  ho
  January 6 at 6:20am ·
- Balaram Adhikari · 148 mutual friends
  ho ni ta
  January 6 at 6:20am ·
- Jiwan Bhattarai Yo sabai hamrai phohari rajnitiko hawa lagya ho ani tyasaiko upaj yo gut ra upagutko haija !
  January 6 at 6:35am ·
- Shudarson Subedi हा हा कति हास्नु है
  January 6 at 6:44am · · 1
- Prakash Lamichhane दिपकजी शशक्तिकरण र पैशाले मान्छेमा उन्माद थप्तोरहेछ है ।
  January 6 at 10:10am · · 1
- Mahesh Swar rightly said.....Nepali Media lay layeko Naya Samikaran Harek Jantama...Naya Urja to be leader...
  January 6 at 10:57am ·
- Krishna Malla · Friends with Ekal Silwal and 159 others
  kuro thik ho ta..
  January 6 at 9:43pm ·
- Birendra Bhattarai man ma matri kina ra abata animal ma pani gut upagut huncha
  January 8 at 12:33pm ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।