कलियुगका कुरा: मखमली फूलका माला बेच्दै पानीपुरीवाला

Wednesday, October 26, 2011

मखमली फूलका माला बेच्दै पानीपुरीवाला

यो तिहारको बेला हो, जहाँ पानीपुरी वालाहरु पनि मखमली फूलका माला बेच्छन्.....

Tara Thapa Magar, Ram Dotel, Ram Khatri Chhetri and 58 others like this.
- Binod Adhikari Punch Line Mittho chh dai...Man Paryo.
  
  October 27 at 9:14am ·
- Kedar Sharma दृष्टि, फोटो र क्याप्सन तीनै कुराको तारिफ गरेँ।
  
  October 27 at 9:49am ·
- Gokarna Gyawali · Friends with Hamro Gulmi and 3 others
  hahahaha. new nepal ma yasthae ghun 6 k .
  
  October 27 at 11:14am ·
- Banjade Ganesh Prasad यो कुरा हो
  
  October 27 at 11:39am ·
- Banjade Ganesh Prasad पानीपुरी वालाहरुले पनि मखमली फूलका माला बेच्छन्
  
  October 27 at 11:40am ·
- Yagya Chandra Adhikari Ke farak parcha ra ,Busines na Ho.
  
  October 27 at 11:49am ·
- Kishor Paudel thikai ta ho ni dai k garnu tihar ko bela pani puri vanda mala nai bik6
  
  October 27 at 11:53am ·
- Krishnamurari Bhandary haha.. kya chotilo !
  
  October 27 at 4:13pm ·
- Kunjan Bhusal · Friends with Buddhi Sagar and 31 others
  haaaaaaaaaaaaaa ,bhetrai dhekhi haso lagyo,happy depawali ful ra pani puri bechene dai lai
  
  October 27 at 6:00pm ·
- Saroj Khanal · 26 mutual friends
  Ho.. Lok tantra ko..yehi majaa.. StD, Istd garne booth wolaa le International airlines ko ticket bechchhal...yestai ho.. je vaye pani GUDPAAK vanda chaahi sudda ta holaani...?
  
  October 28 at 9:08am ·
- Saroj Khanal · 26 mutual friends
  Pani puri buchdaa ta " su.." garer haat dhunaa thyo yo.. ab yo makhamali maalaa chaahi kasari dido ho..ni....?

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।