कलियुगका कुरा: फटाहालाई पनि गाह्रो भा हो र

Wednesday, July 27, 2011

फटाहालाई पनि गाह्रो भा हो र

५/७ वर्ष मै २० करोड जति सम्पति जोडेका, ट्याक्स सायदै २/४ हजार भन्दा धेरै तिरका र मैले पनि नजिकबाट चिनेका एक जना (फटाहा! अदातलते प्रमाणित नगरे पनि मेरो मनले प्रमाणित गरेको) दाइले भनेका - नेपालमा बस्न नसकिने भो भाइ बुझ्नुभो, जम्मै फट्याइ मात्र छ जहाँ पनि। हैन फटाहालाई नि असजिलो हुन थाल्या हो र नेपालमा। (हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा...)

Amrit Baral, Dhruba Lingden, Ananda Shrestha and 81 others like this.
- Om Basnet ho ki
  Monday at 12:54pm ·
- Biws Naw Hoina DIPAK daile malai vannu vako ho ki kya ho ?!
  Monday at 12:55pm ·
- Adhikari Hari ha ha ha ha ha ha ...............
  Monday at 12:57pm ·
- Tara Thapa Magar फटाहा लै अर्को बलिया फटाहाले पेल्छा होला फटाहा हरुको कम्पितिशन हाम्रो नेपालमा
  Monday at 12:58pm ·
- Amit Bikram Khadka thats a real story.
  Monday at 12:59pm ·
- Krishna Basnet हो रछ हास्नु पर्ने कारण धेरै नै रहेछ ......अहिलेलाई चै यहि कारण काफी लाग्यो हा हा हा हा !
  Monday at 1:00pm ·
- Subash Aryal हा हा हा हा
  Monday at 1:01pm ·
- Bhupendra Nirajan Khaniya सोमालिया, अफगानिस्तान गए हुन्छ भन्दिनुस ॥
  Monday at 1:25pm · · 2 people
- Anup Raj Basnet ha ha ha kasto good jocks
  Monday at 1:25pm ·
- Susheel Bhattarai gajjab........
  Monday at 1:36pm ·
- Ram Baral अदालत तिर त आजकल पुलिसको लाईन छ नि हजुर !! ति दाइलाई अझै आफ्नो काम गर्दै गर्न भन्नु पर्‍यो । पुलिसका हाकिम जती भटाभट जेल गएको देखेर होला बिदेस जाने सोच बनाएका , केहि फरक पर्दैन अझै २,४ बर्ष यस्तै जाला जस्तो छ ।
  Monday at 1:37pm · · 3 people
- Shyam Dahal Ystai ho bhane tinla ajhai 3/4 barsa nadarai Dashai manaye hunchha..
  Monday at 1:46pm · · 1 person
- Suman Adhikari Nepal ko Kanun Daibale Janun
  Monday at 3:05pm ·
- Kiran Paudyal Adalat le pramanit garepani fataha haru ko shir nanihurine bho- Jo chor usaiko thulo swor -Hamro Nepalma !! Tara Fataha haru tikna nasakera bhage dekhi Nepali lai Ramrai hunthyo ki !! HA ha ha ha !!
  Monday at 4:13pm ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।