कलियुगका कुरा: प्लास्टिकमा किन रङ्गभेद नीति

Thursday, June 23, 2011

प्लास्टिकमा किन रङ्गभेद नीति

आजभोलि धेरै ठाउँमा कालो प्लास्टिक झोलालाई प्रतिवन्ध लगाएका छन् तर उस्तै गुणस्तरको सेतो रङको प्लास्टिकको झोला ती प्रतिवन्धित ठाउँमा चलिरहेको देखिन्छ। यो प्लास्टिकको रङ अनुसार त्यसको असर फरक पर्ने हो कि यो रङ्गभेदको नीति मात्र हो। आफू कालो भएर होला अलिक स‍वेदनशील हुँदै यो कुरा नबुझेर सोध्या, लउन कोही हुनुहुन्छ कि प्लास्टिङ विज्ञ...

Abiral Yatri, Manish Shrestha, Bimal Gautam and 27 others like this.
- Bharat Raj Poudel Dipak ji,we can't assume what's in black polythene pack thats why they must have banned using it.what do you think?Like in conflict time securities had banned on black glassed window on vehicles in kathmandu.
  Tuesday at 12:16pm · · 1 person
- Surendra Pandey Dherai sambedanshil nabadai ramaro ho ki ?! Hasnu Parne karan yesma jhan dherai 6n bro ....
  Tuesday at 12:17pm ·
- Menuka Basnet hasnu parne kura dherai chan ha ha ha
  Tuesday at 12:59pm · · 1 person
- Chhtra Subba आज चै दिपक सर,ले रेलको धुवाको फाइदै लीनुभो की झैँ लैरा:छ ,,,!!
  Tuesday at 4:53pm ·
- दूर्जेय चेतना poor in chemistry
  Yesterday at 7:44am ·
- Tara Thapa Magar ठिक कुरो उठाउनु भो दिपक जी प्लास्टिक त प्लास्टिक नै हो नि किन कालो मात्रै बहिस्कार गर्ने ? हानीकार सबै किसिमका प्लासटिक हुन सक्छ अद्द्य्पी मा बिज्ञ होइन है .......
  Yesterday at 10:23am ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।