कलियुगका कुरा: श्रीमती ब्युटिसियन भएपछि

Thursday, May 26, 2011

श्रीमती ब्युटिसियन भएपछि

महिलाको जिद्धि-घुर्कीले पनि संसारमा धेरै कुरा बिग्रेको छ होला भन्नेमा मेरा मित्र सहमत भएको स्थिति रच। सँधै बुलबुले कपाल हल्लाउँदै आउने मित्र आज टोप लगाएर आका छन्। किन भन्या, टोपा फुकालेर देखाथे, कपाल कटाई त खत्तमै भारैछ नि खेतका गरा जस्ता। एकछिन पछि साथीले गुह्य कुरा खोले - श्रीमतीले ब्युटीसियनको तालिम लिंदैछन्। अनेक घुर्की लगाएर फस्ट कपाल काट्ने सिकाइ उसैको टाउकोमा छानिन् रे...(हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा...)

Janak Bhatta and 46 others like this.
- Arjun Paudel Hahaha
  16 hours ago via Facebook Mobile ·
- Samrat Giri karan dherai nai rahe6an....
  16 hours ago via Facebook Mobile · · 1 person
- Sujan Chandra Paudel hahaha
  16 hours ago ·
- Ram Raj Sharma पौडेल HAA HAA ATI NAI BHAYACHHA LA...
  16 hours ago ·
- Mukunda Nepal यता पनि कसै कसैको जीवनसँग मेल खायो....
  16 hours ago · · 1 person
- Binaya Aacharya hahaha
  16 hours ago ·
- Sophia Thapa hahaha hasda hasda anshu ayo
  16 hours ago ·
- Nirajan Nirakar malae ta u lae nee ho ki jasto lagya cha.
  16 hours ago ·
- Anil Bhattarai haaaaaaaaa!!!!!!1
  14 hours ago ·
- Ashika Khaniya Uni pani hazam kaha 20rupiya jogine vo vandai makhkhai va hudahun haha...tara ghatna naulo haina....
  14 hours ago via Facebook Mobile ·
- Peshal Joshi यती सम्म त ठिकै छ । आँखीभइ चै चिलिम च्वाँट भे सि कुन टोपा ले छोप्ने हुन कुन्नी ? पिर परो बा! फोकटको ...
  13 hours ago · · 1 person
- यादब धिताल बाँचे नेपाल देखिन्छ भनेको यहि रहेछ बा
  11 hours ago ·
- Adhikari Hari ha ha ha ha...
  11 hours ago ·
- Kedar Pyakurel kasaiko jiban sanga mel khayo bhane sanyog matra hune6 !! !! !! !!
  Aaja voli ka kura ,,,,,
  sandai nepal banda ka banda ... Ani k garne ta ,,,,
  dhanna topi chai gharmai raichha ...... Hahahahaaaa....
  8 hours ago via Facebook Mobile ·
- Ramsharan Chaulagain Hahaha so funny !
  5 hours ago ·
- Bimal Babu Khatri ha ha ha.........................ha
  about an hour ago ·

1 comment:

HariharSeptember 27, 2011 at 2:04 AM
katha ustai ustai parechha mitra ... ha ha ha ha ...
ReplyDelete
Replies

Add comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।