कलियुगका कुरा: Buy 1 get 6 रे, धन्नै ठगेनन् नि...

Monday, January 3, 2011

Buy 1 get 6 रे, धन्नै ठगेनन् नि...

क्रिसमस र नयाँ वर्षको उपलक्ष्यमा दिल्लीमा सामान डिस्काउन्टाँ पाइन्छ कि भनेर घुमेको। दुईटा पसलमा बाइ 1 गेट 6 फ्री लेखेको देखेर भित्र छिर्या। ६ सय रुप्पै जति पर्ने टिसर्टलाई ४२ सय लेखेर राख्यारच। फोटो खिच्न बिर्सिएछ, नभए साथीहरु हाँस्दा हुन्। एक मरेको भारतीयले ६ जना जिउँदो नेपाली र ठग्छ भन्थे। तर मलाई त त्यहाँ ठग्न सकेनन्...किन्दै किन्दिन।

Ujwal Ojha, Aradhana Paudel, Ananda Tiwari and 29 others like this.
- Arjun Subedi तर दाईलाई १०० जना ज्युँदा भारतीय आएपनि पनि ठग्न सक्तैनन् भन्ने कुरा मलाई राम्रो संग थाहा छ ।
  Saturday at 7:35pm · · 2 people
- Dipak Bhattarai ‎@ Arjun ठगे नि। जम्बुको कटराबाट बैष्णोदेवी मन्दिरसम्म जाने करिब १२ किलोमिटर गाडी नजाने उकालोमा अलिकति उक्लिएपछि थाकेर घोडा चढम् भन्ने लाग्यो। घोडावालाले एकजनाको २६५ आइसी भन्यो ठिकै छ भनेर चढेको त तीन किलोमिटर जति चढाएपछि ल कि अरु २६५ थप् नभए ओर्ली भन्छ बा। २६५ मा त आधाबाटो मात्र हो भनेसी कति झगडा गर्नु। त्यसपछि हिडेर गएँ।
  Saturday at 7:38pm · · 2 people
- Lal Nepali godhe walale chahi thage chha hai.
  Saturday at 7:42pm ·
- Keshav Upadhyaya एक पटक रातको समयमा रुपैडिहा देखी नेपालगंज सम्म नेपाली रु १०० मा रिक्सा लग्छु भन्ने सहमति गर्यो नेपालगंज पुगेछी त IC १०० ले पो भन्छ वा आफ्नै इलाका थियो र पो रु १०० र एक लात दिएर पठाए । सिमा पारी भए त ठगिहालेको नि बज्याले ।
  Saturday at 7:56pm · · 2 people
- Peshal Joshi फोटो खिच्न बिर्सिएछ, ६ सय रुप्पै जति पर्ने टिसर्टलाई ४२ सय लेखेर राख्या dekher sato gayo hola ani biskeko hola ni??
  Saturday at 8:12pm · · 1 person
- Gaurab Luitel देशै ठगिँदा त क्यै भा'छैन । तपाईँ झन्डै ठगिनुमा केको आस्चर्जे !
  Saturday at 8:15pm via Facebook Mobile · · 1 person
- Ekindra Kunwar सेलमा सामान किन्न जादा नेपालमा पनी त त्यही हालत छ नि सर के इण्डियन धोतीलाई मात्र भन्ने
  Saturday at 8:21pm ·
- Tara Thapa Magar ho ra..!! thik garnu bho............tara chiyaaa chapaati bhaat roti khaadaa thaginu ta bhaena ....bichaar garnuss ta..??
  Yesterday at 12:24am ·
- Tara Thapa Magar
  ‎"एक मरेको भारतीयले ६ जना जिउँदो नेपाली र ठग्छ" भन्ने सुनेको एक्जना नेपाली काम खोज्दै मुम्बई पुगेछन। ५० तला भन्दा अग्लो बिल्डिङगको मन्जिल गन्दै गर्दा एउटा धोतीले "ए कति तला गनिस्स एक तल्ला गनेको २० रुपैयाको दरले पैसा निकाल" भने पछि नेपाली म...See More
  Yesterday at 1:09am ·
- Sabita Tiwari namaste vinaju ye ho ra testo dhagne rahechan indianle.
  Yesterday at 9:54am ·
- Raj Bhattarai HA HA HA HA.....HO RA DEEPAK SIR....
  Yesterday at 10:19am ·
- अमृत भान्जाभाई tapain khali guf matrai hannu huncha
  19 hours ago · · 1 person
- Keshav Koirala 'Alles Nichtsnutz' हाहाहा । ६ सयको चिज ६००० भनेर त यहीँ ठमेलमा पनि बेच्छन् ।
  about an hour ago ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।