कलियुगका कुरा: 'कमेन्ट गर'

Sunday, January 16, 2011

'कमेन्ट गर'

स‍साराँ सब कुरा सहन सक्छु। तर फेसबुकाँ लेखेको आफ्नो स्टाटसमा फेसबुक च्याट, गुगल च्याट, याहु वा एमएसएन च्याटमा अथवा कुनै पनि इमेल आइडीमा इमेल गरेर 'कमेन्ट गर' भनेको सहन सक्दिन प्रभु म। तिनीहरुबाट छुटकारा दिलाइदेउ प्रभु! एउटा फर्सी काटेर पकाएर खाउँला... एक जनाको फोन नम्बर माग्दा 'मेरो फेसबुक स्टाटसमा कमेन्ट लेख्नु न' भन्ने एउटालाई माथिको जवाफ फर्काको मोरो बोल्नै छोड्यो (हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा...)

January 10 at 3:26pm · · Comment

Pm Sigdel, Jaw Knock Raazaa, Bhim Acharya and 28 others like this.
- Arjun Subedi तैंले त केक्कानै गरिछस् भन्लान भनेर होला है। कमेन्ट गर्न दवाव दिने ।
  January 10 at 3:28pm ·
- Rabindra Rijal हाहाहा पोजेहरू !
  January 10 at 3:28pm ·
- Vishnu Pyakurel मलाइ नी चित्त बुझ्यो यो कुरो त । कमेन्ट नी मागी मागी ? वाहियात ।
  January 10 at 3:31pm · · 1 person
- Lenin Banjade त्यै त, भ्याँच्च हान्दिनू नि त्यस्तालाई ।
  January 10 at 3:38pm ·
- Nirajan Sinkhada Niran मैले लेख्ने बिचार गरेको कुरा लेखिदिनु भएछ धन्यबाद !हो भन्या कोही कोहीसँग त Chat गर्नै हुँदैन खाली मेरो स्टाटसमा कमेन्ट गनु न भनेर दिक्कै पार्छन!
  January 10 at 3:39pm via Facebook Mobile · · 1 person
- Rajen Subedi यस बाट के प्रमाणित हुन्छ भने फेसबूक चलाऊने जती सबै काम नभएका मगन्तेहरु हुन होइन र? मैले निकट भविस्य मै फेसबूक चलाऊन छोडेर (राजीनामा) बस्छु काम चलाऊ भएर :P
  January 10 at 3:57pm ·
- भुवनेश्वर शर्मा Probably you spoke many people's minds Deepakji..
  January 10 at 4:07pm ·
- मेरो नाम सुजु बरु status नै नहाल्नु नि!!!!!
  January 10 at 5:46pm ·
- चन्द्रकान्त वनपाले Hasaunu parne karan pani dherai nai raichhan////////
  January 10 at 7:16pm ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।