कलियुगका कुरा: जीउ बिग्रियो...

Saturday, December 4, 2010

जीउ बिग्रियो...

कस्तो भो यार साला जीउ पनि। चिया-कफी दुई कप खायो रातभर निन्द्रा पर्दैन। नखाइबस्यो, पेट चिसो भइरहन्छ। जाडो लाओ भनेर तातो पानी खायो, नाक सुख्खा भइरहन्छ। लउ भएन चिसो पानी खायो, घाँटी दुख्छ...केही गरे सुख पाइएन यार...

Dec 3, 2010 1:17pm · · Comment

Tika Ram Pandey, Thirendra Bhattarai, Kishor Pant and 15 others like this.
- Surya Kanta Sedai Dipak sir, tehi khojeko ta holani tapai ko jyan le. Khulasta vanau vane patrakar ko man hani hola vanera ali secret ma hai,
  Yesterday at 1:20pm via Facebook Mobile · · 1 person
- Ramji Balami Manis lagyo ahi sir.
  Yesterday at 1:24pm ·
- Nabin Kshetry Hey Deepak G pet pani tato hune, nindra pani lagne khanu paryo ni... Thk bhaihalchha ni...
  Yesterday at 1:29pm ·
- Dipak Bhattarai ‎@ Surya, Nabin धेरै तरल जन्य पदार्थ छोड्या स्थितिमा हो सात महिनादेखि। तर जीउले त्यही माग्या जस्तो छ यार यो पुस माघाँ त। (हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा...)
  Yesterday at 1:32pm ·
- Rabindra Rijal हाम्रो समस्या नी तेई हो हजुर !
  Yesterday at 1:43pm ·
- Rajendra Aryal hehehehehehehe. kuro gajab.
  Yesterday at 1:58pm ·
- Deepak Dc have you tried Brandy??
  Yesterday at 2:13pm ·
- Ram Raj Sharma पौडेल दारु खोज्यो ज्यान ले दिपक जि । । । । । ।
  Yesterday at 3:10pm · · 2 people
- Umesh Dhungel subida badi vo jtan lai
  Yesterday at 3:54pm ·
- Raghu Lamichhane मलाइ भनेको हो सर ?
  Yesterday at 5:25pm · · 1 person
- Khem Raj Ghimire दीपक जी....... यो जिउ नामको मेसिन बिग्री सकेजस्तो ६.......... एकपटक सर्भिस मा दिनु पर्ला जस्तो लग्यो......................
  Yesterday at 5:53pm ·
- Pandey Raj dipak bhai yo jado ma khani kura kaha chiya coffeeee ho ta, sisi ma rakheko 42' wala khanu parcha ni. ktm ma ramro napaye rakuwa tara bata magauni ki?
  Yesterday at 6:08pm ·
- Damodar Neupane sarai ghat paryo.
  Yesterday at 6:20pm ·
- Shramdip Chaulagain dai ko sarirle khukuri rum khojeko ho ki bidesi whiskey khaha nepali tato p ani chiso pani ko kura gareko ho
  Yesterday at 7:49pm ·
- Sushil Pokhrel हास्नु पर्ने अरु धेरै कारण हरु :
  http://www.facebook.com/pages/Dipak-Bhattarai-dipaka-bhattarai/129011130489260
  22 hours ago ·
- Mani Dahal अरु केही भएको होइन, बुढेसकाल लागेको हो ।
  6 hours ago · · 1 person

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।