कलियुगका कुरा: कति आशावादी हुन् सभासद्

Monday, May 28, 2012

कति आशावादी हुन् सभासद्

सान्त्वना प्रकट गर्न एक जना सभासदलाई फोन गरेको उल्टो सम्झाए, 'बिर्सेउ र भाइ! पहिले पनि शेरबहादुर देउवाले भङ्ग गरेको प्रतिनिधिसभा आन्दोलन गरेर पुनः स्थापना भाथ्यो। अहिले आत्तिहाल्न पर्दैन भोलिपर्सी फेरि पुरानै संविधानसभा पुनःस्थापना गर्न पर्यो भनेर आन्दोलन हुनसक्छ।' राजनीतिको कुरा, के पो असंभव छ र अझ फेरि हाम्रो छिट्टै पुराना कुरा भुल्दिहाल्ने र माफी दिने बानी छ। अनि कति आशावादी हुन् यी सभासद्।

Surya Shrestha, Menukaa Thaapaa, R-ai G-ban and 66 others like this.
4 shares
- Keshav Adhikari ४ बर्ष सम्म हामी जनतालाई एउटा संबिधान दिन नसक्ने हुतिहारा ६०१ फेरी भोट् माग्न गाउँ आएमा तपाईं हामीले निर्धक्क साथ भन्न सक्नु पर्छ तिमीलाई पनि हामी भोट् दिदैनौ ।
  23 hours ago · · 1
- Sara Da Pokhrel OOps.., neta jo pare!
  23 hours ago ·
- Milan Subedi dipak sir aaba tapai bannu paro pm hudai na ki aba ko chunab ma trapai uthun mero tarfa bata fully sahayog hehhe neta bahisker
  23 hours ago ·
- दौंतरी ब्लग neta le galat ta bhaneka hoinan hai.
  23 hours ago ·
- Kamal Bhatta DAI IDIOT LAI SAMJHAUNU HUNNa .....
  23 hours ago · · 1
- Subin Shrestha NEWS UPDATE : खुब कुरेको होइन ? मध्यरातमा आउँछ...आउँछ, अवश्य आउँछ भनेर । आयो...आयो हेर आयो...लामखुट्टे ।
  23 hours ago ·
- C-Man Deepak hohoho
  22 hours ago ·
- Kusum Bhattarai निर्वाचनमा नजाने हो भने कांग्रेस र एमालेले ज्ञानेन्द्रलाई नेता मानेर राजतन्त्र फर्काउन खोजेको स्पस्ट हुन्छ। यो देशमा २५० बर्षादेखीको सामन्तबाद त कांग्रेस र एमालेमा पो सरेको रहेछ। अब यिनिलाई परास्त गरेपछी मात्र सही रुपमा राजतन्त्रको अन्त्य हुन्छ। राजनीतिमा एक माघले जाडो जादैन। कांग्रेस र एमाले को धराताल भसिएको स्पस्ट देखिदैछ,
  अग्रगामी एजेन्डा माओवादीकै साथमा
  पराजयको भाग कांग्रेस एमालेको हातमा
  16 hours ago · · 1
- Sunita Giri so true
  14 hours ago ·

1 comment:

Navin KunwarJuly 1, 2012 at 4:13 PM
hahhaha bhane si sabhasad dherai positive rahechan.
ReplyDelete
Replies

Add comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।