कलियुगका कुरा: फेसबुकमा मेरिज एनिभर्सरी विज्ञापन

Tuesday, May 15, 2012

फेसबुकमा मेरिज एनिभर्सरी विज्ञापन

मान्छेहरुलाई जन्मदिनको शुभकामनाले मात्र नपुगेर हो कि के हो कुन्नि आजभोलि फेसबुकमा श्रीमान्/श्रीमतीको बिहेको फोटो राखेर हाम्रो बिहे भएको यति वर्ष भयो भनेर लेख्ने चलन बढ्या जस्तो लाइराच। कुन दिन जुकरवर्गले फेसबुकको दाइने कुनामा बर्थडे सँगसँगै मेरिज एनिभर्सरी डे पनि राख्दिन्छन् भन्ने हाम्लाई लाइराछ...

Adhikari Suzu, Bindukant Ghimire, Om Basnet and 106 others like this.
- Sher B. Chhantyal जमना बदलिदै छ, जुकरबर्गको आईडियाले मात्रै पुग्ला जस्तो लागेन । अझ पत्रकारहरु नै यो मामलामा सबैभन्दा अगाडी देखिएकाछन ।
  Saturday at 1:26pm · · 1
- Banjade Ganesh Prasad दिपक सर्, जमना अनुशार फेस्बुकलाई पनि चल्न दिनुपर्छ नया नया आबरण सहित स्वागत छ भन्ने मलाई लाईरह्छ ।
  Saturday at 1:28pm ·
- Meghraj Rasaili कुरो सही हो।
  Saturday at 1:32pm ·
- Boz Baral ‎....attention seekers, LOL!
  Saturday at 1:52pm ·
- Eka Dev Pandey · 2 mutual friends
  Dipak babu,timile ramro bahek aru nlekne kina?6utauna sakina ma!
  Saturday at 2:05pm via mobile ·
- Shiva Adhikari कुरो एकदम ठिक हो भन्ने हाम्लाई लाइरछ.....
  Saturday at 3:30pm ·
- Kusum Bhattarai arule jodi ko foto rakhda deepaklai keko ris ? timi pani rakha na foto...bhanne lai racha...
  Saturday at 3:44pm · · 2
- Safar Po Kharel · 120 mutual friends
  Haha..... Maile pani jhandai hijo rakhna lagyaa.....
  Saturday at 4:40pm via mobile ·
- खनाल कल्पना Anniversary rakhne option already chha ni!
  Saturday at 6:16pm via mobile ·
- Kamal Mahat hahahaha ......
  Saturday at 6:27pm ·
- Choodamani Luitel Agree,...............
  Saturday at 10:32pm ·
- R.p. Adhikari yaso garda dipak ji lai tauko dukhe jasto chha ni hehehe
  Sunday at 6:04am ·
- Hom Prasad Lamsal good coment Deepak ji weyat
  Sunday at 9:40am ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।