कलियुगका कुरा: आँफैलाई बन्दी बनाइराख्ने

Monday, April 30, 2012

आँफैलाई बन्दी बनाइराख्ने

यी सुदुरपश्चिमबासीले शेर्पाहरुबाट केही सिक्नु नि। अखण्ड सुदुरपश्चिम चाहियो भन्दै आँफैलाई बन्दी बनार बसिराछन् शुक्रबारदेखि सुदुरपश्चिमेलीले। शेर्पाहरुले चाहिँ शेर्पा प्रदेश चाहियो भनेर कहिल्यै आफ्नो क्षेत्रमा बन्द गर्दैनन् बरु शिर्षस्थ नेताहरुको घर अगाडि धर्ना दिइरहेका छन्। आँफैलाई बन्दी गराउनु भन्दा त बरु नेताहरुको घर-गेट बन्द गराउनु नि सुदुरपश्चिमबासीले पनि।

Deepa Lamichhane, Banjade Ganesh Prasad, Acharya Deepak and 38 others like this.
- Krishna Paudel शेर्पा राज्यको सीमाभित्र उडेर मात्र पुग्ने पिलेनलाई कस्ले छेक्ने हो ? अरू बन्द गर्न पर्ने कुरै के हुन्छ र सोलोखुम्बु र संखुवासभामा , टुरिष्टको सेवा बाहेक अनि त्यसले काठमाण्डूमा समाचार नै कत्रो बनाऊला !
  Saturday at 6:22pm ·
- Deepsagar Pyasi · 306 mutual friends
  Junsukai metho apanaye pani shudur paschim Akhanda hunuhpr6..
  सुन्दर सुदूरपश्चिम ! अखण्ड सुदूरपश्चिम !! जय सुदूरपश्चिम !!!
  Saturday at 6:37pm ·
- Shiv Raj Dhungana · 163 mutual friends
  सघिय राज्य मुर्दावाद
  Saturday at 6:55pm · · 3
- Kishore Lama a Many of these are jealous comments from small time pseudojournalist who are using this space to come out of anonymity. Otherwise what is this fuss about , so what if the phone rang in his tv show in a country where murderers are walking free, corrupt people are living lavishly. Shame on you chote patrakars with nakkali degrrees who are giving Vijayji a lecture on morality and professionalism
  Yesterday at 1:12am ·
- Kishore Lama I am sure you will allow me to express my thoughts about your comments about Vijay Kumar in his face book page even if it not in appropriate column. Time to prove your 'moral' high ground
  Yesterday at 1:19am ·
- Banjade Ganesh Prasad दिपक सर्, अब हजुरले पनि भट्टराइ प्रदेश खोज्नु पर्‍यो । मैले बन्जाडे प्रदेश लाई माग राख्नु पर्‍यो । जे होला होला हा हा हा ।
  18 hours ago ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।