कलियुगका कुरा: अबको प्रमलाई दिल्लीमा कसले स्वागत गर्ला ?

Saturday, October 29, 2011

अबको प्रमलाई दिल्लीमा कसले स्वागत गर्ला ?

(ढिलो मान्छे भएपछि बल्ल यसबेला यस्तो वुद्धि आयो मेरो त...) प्रधानमन्त्री गिरिजाप्रसाद कोइराला भारत जाँदा उनका समकक्षी प्रधानमन्त्री मनमोहन सिंह स्वयं स्वागतार्थ जहाज ग्राउन्ड आएका थिए। प्रधानमन्त्री प्रचण्ड दिल्ली जाँदा क्याबिनेट मन्त्री एयरपोर्ट पुगे उनका स्वागतार्थ। प्रधानमन्त्री माधव नेपाल पुग्दा राज्यमन्त्रीले स्वागत गरे। प्रधानमन्त्री बाबुराम भट्टराईको स्वागतमा सहसचिव स्तरको सामान्य कर्मचारी एयरपोर्टमा मुस्कुराउँदै थिए। यस्तै चालले हो भने भोलिपर्सी गगन थापा प्रधानमन्त्री हुँदासम्म त भारतले बैदार पठाउँछ कि के हो एयरपोर्टमा ?

Rabin Dahal, Atma Ram Sapkota, Lokesh Dhakal and 130 others like this.

7 shares

Jaw Knock Raazaa तिन्का मन्त्री पर्दानमन्त्री सपलाई अन्ना हजारेले भरस्टाचार को मुद्दा लार र्याख र्याख पार्याछन, भ्याए पो आउन ! :P
October 25 at 11:02am · · 4 people
Shambhu Ojha haha...
October 25 at 11:02am ·
Gyawali Ramesh अहिले आएकै बहिदार वा सो सरह हो, त्यो बेला त विमानस्थल को गार्ड ले मात्र स्वागत गर्ला तर गगन थापा प्र म होला र अर्को चुनौ मा मजदुर किसान पाटी भन्दा सानो होला ?
October 25 at 11:03am ·
Balmukunda Nepal gagan thapako bela samma ma ta yahi ktm airport bata nai swagat hola jasto cha ta jhan.
October 25 at 11:05am ·
Keshav Raj Pathak Oh dada thaha vakai kura ho, sarai handinu vo ta ammma ne,
October 25 at 11:05am ·
Harihar Kafle हामीलाई त हास्ने कुरा न चाहिएको हो........ पाएकै छौ
October 25 at 11:06am · · 2 people
Shankar Neupane · Friends with Neupane Santosh
huna pani sak6
October 25 at 11:19am ·
Ramchandra Rajbanshi हांस्दीन भन्दा पनि सुख नपाईने...!
October 25 at 11:20am · · 4 people
Anuj Shrestha hahaha............
October 25 at 11:21am ·
Tara Thapa Magar देश थिति हेरी रोएर रोगि हुनु भन्दा दिपक जीको स्टाटस हेरेर हास्नु फाइदा जनक नै छ है ...
October 25 at 11:21am · · 4 people
Bishnu Prasai एअरपोर्ट पुगेपछी आफ्नै राजदूत सँग दुताबासै जांदा भईहाल्यो नि।
October 25 at 11:23am ·
D.b. Moktan · Friends with Manrishi Dhital and 66 others
oh ! good think
October 25 at 11:27am ·
सुदिप भण्डारी झलनाथको त छुटाउनुभयो नि दिपकजी .............
October 25 at 11:31am ·
Dipak Bhattarai ‎सुदिप भण्डारी प्रधानमन्त्री झलनाथ खनाल भारत जानै पाएनन्। सायद धेरै वर्ष यता भारत जान पाइकन (NOT नगइकन) प्रधानमन्त्री पदबाट मुक्त हुने तिनै होलान्। माओवादी अध्यक्ष प्रचण्डदेखि वैद्यले झलानाथलाई नेपालीले नै बनाएको सरकार, 'विदेशी प्रभु' हरु सरकार निर्माणमा असफल भएको भनेर भनिरहे, बा त्यही भएर हो कि भारतले न उनलाई त्यस्तो महत्व दिएर बोलायो न उनले नै जान पाए।
October 25 at 11:37am · · 6 people
सुदिप भण्डारी ए त्यो त मैले सोँचेकै थिइन .............
October 25 at 11:39am · · 2 people
Narayan Kafle हा हा छाटकाट त यस्तै देखियो है ।
October 25 at 1:13pm ·
Anil Pandey May This Diwali be as bright as ever.
May this Diwali bring joy, health and wealth to you.
May the festival of lights brighten up you and your near and dear ones lives.
May this Diwali bring in u the most brightest and choicest happiness and love you have ever Wished for.
May this Diwali bring you the utmost in peace and prosperity.
May lights triumph over darkness.
May peace transcend the earth.
May the spirit of light illuminate the world.
May the light that we celebrate at Diwali show us the way and lead us together on the path of peace and social harmony
“WISH U A VERY HAPPY DIWALI”
October 25 at 1:37pm ·
Krishnamurari Bhandary usko baidar aayepani hamra pm nai hunchan !
October 25 at 2:47pm ·
Archan Dawadi hahahahahahaha, superb daju
October 25 at 3:25pm ·
Binod Adhikari Haahahaaaa...Well said dai.
October 25 at 3:51pm ·
-Akash Chandra Nyaupane hahaha.......tyastai huna sak6 dai, k ber ra?
October 25 at 6:14pm ·
Meg Thada nc ko bhau badhe pa6i satahi ma testai hun6 thikai ho . Bha ru ko thau ma ne ru banauna nepali lai kasle hat samateko 6 ra ?
October 25 at 6:27pm ·
Pravin Bhusal tyo pani na huna sak6........political height pani ta hu nu paryo ni.....
October 25 at 8:01pm · · 1 person
Mahaprasad Khatiwada ha ha ha
October 25 at 8:08pm ·
Krishna Prasad Adhikari Hami lai pale pathaya pani hun6 !!!!!!!!!!! He he he .
Wednesday at 8:56pm ·
Ananda Tiwari Baburam Bhattarai pachhi ta Dipak Bhattarai bhanchhan ta...
Thursday at 4:03am ·

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।