कलियुगका कुरा: राजा झैं बन्न नखोजम् न हो राष्ट्रपति जी

Friday, June 17, 2011

राजा झैं बन्न नखोजम् न हो राष्ट्रपति जी

राष्ट्रपति रामवरण यादव केन्द्रीय तथ्यांक विभागका महानिर्देशक उत्तमनारायण मानन्धरलाई आफ्नो पारिवारीक लागत भराउँदै शुक्रबार बिहान । यहीबाट ११ औं राष्ट्रिय जनगणना सुरु भएको हो । तस्विर: सूर्यचन्द्र बस्नेत/रासस

हैन कति झुकेको हो यो तथ्याङ्क विभागका महानिर्देशक मानन्धर। पुरै निहुरी मुन्टी 'न' परेको छ। जनगणनाको लागत लिन गाको मान्छे, टिप्न कति गाह्रो भयो होला। कम्तिमा राष्ट्रपतिले पनि आफ्नो बिबरण लिन आउनेलाई कुर्चीमा बसाल्न पर्ने कि आफू पनि उठेरै लगत दिन पर्ने। जनगणनाको एउटा फारम भर्न आधा घन्टा जति लाग्छ भनेर रेडियो पत्रपत्रिकामा भनिरहेको छ। त्यो महानिर्देशकले चाकडी गरेर यसरी नै आधा घन्टा निहुरीमुन्टो लगाएर फारम भर्‍यो होला कि ?

राष्ट्रपति फेरि मजाले कुर्चीमा बस्याछ, राजा हुन खोज्या हो कि ? जनताको छोराछोरी राष्ट्रपति भएपछि पनि उही पहिले राजाका अगाडि पर्‍या जस्तो गर्न पर्ने भए के को गणतन्त्र ? उहिले उहिले राजाले भाषणको अन्त्यमा 'पशुपतिनाथले हामी सबैको कल्याण गरुन्' भन्थे क्यारे आजभोलि राष्ट्रपतिले 'हामी सबै नेपालीको जय होस्' भन्ने गरेका छन्। सबै नेपालीको जय चाहने राष्ट्रपतिको व्यवहार पनि त्यस्तै हुन परो नि।

Adhikari Hari, Ramesh Sukamani, Dilli Tiwari and 16 others like this.
- Kedar Pyakurel Ya ho ra ,,
  
  2 hours ago ·
- Ramchandra Rajbanshi सामन्तवादको मूल नशो मात्र काटिएको हो नि सर ! जन जनमा गढेर बसेको सामन्ती संस्कार कहाँ गैसकेको छ र ! आफू भन्दा सानालाई हेप्ने अनि आफू भन्दा ठूलाको अगाडि लम्पसार पर्ने कारण यहि हो | यो फोटोमा देखिएका दुवैको गल्ती छैन | राष्ट्रपति ले पनि यसरी नै उभिएर विवरण लिनुस् पक्कै भनेनन् र महानिर्देशकले पनि बस्ने हिम्मत गरेनन् | दुवै जना त्यही गढेर बसेको संस्कारका मारे बाध्य छन् |
  
  about an hour ago ·
- Ggkv Chhetri Dipak sir, You r 100% right. Janta ko chhora vanda pani hune khane ka rastapati.......Dr. Ram Baran hune khane ka president hune matra haina "Huda Khane" ka pani President hunu paryo..............
  
  about an hour ago ·
- Madhav Sharma Uhanle aaphulai BHAINSI GOTHALEKO CHHORA bhanna ruchunu hunchha , tara JANATAKO CHHORA ( A civil servant ) sanga yasto byabahar garnu FEUDALISM nai ta ho ni !!!
  
  about an hour ago ·
- Ujjwal Prajapati dipak jee, aba rastrapati le chai hath jodera lekhnu parne ho ki?

यो चाहिँ मलाई शिष्टता भन्दा पनि सामन्ति संस्कार जस्तो लाग्यो।

3 comments:

सुशील पोख्रेलJune 17, 2011 at 2:15 PM
फोटो मा एकक्षण येस्तो देखिएको होला दाजु ! बिचरा यादव को राजा बन्ने के तागत हुनु ? तर फोटो हेर्दा चाही सामन्ती झल्को आउछ है :)
ReplyDelete
Replies
मदन चौधरीJune 17, 2011 at 3:08 PM
बुढा लागत होइन हो। लगत होला। हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् है हा हा हा.......
ReplyDelete
Replies
Dautari AdminJune 18, 2011 at 8:08 PM
ramilo rayecha.
ReplyDelete
Replies

Add comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।