कलियुगका कुरा: ई! एफएमले त हिन्दी फिलिमै बजाउन थालेछन् ...

Wednesday, December 8, 2010

ई! एफएमले त हिन्दी फिलिमै बजाउन थालेछन् ...

काठमाडौआँ गोडा तिसेक एफएम स्टेसन छन् क्यारे। के के मात्र बजाउने हो र भनेर होला ? आजभोलि दुई तीन्टा एफएमले साँझ परेपछि पुरै हिन्दी फिलिमको अडियो बजाउन थालेछन्। लोडसेडिङ भा बेलाँ ठिकै छ। केटाकेटीहरु / बुढाबुढीहरु अलि कल्पनाशील नै होलान्....

December 4 at 11:34pm · · Comment · View Feedback (27)Hide Feedback (27)

Realit Bites, Chintan Sharma, Bharat Pathak and 17 others like this.
- Dipak Bhattarai गोपिकृष्ण मुमिजको रेडियो फिल्मीले त आफ्नो हलाँ देखाको फिलिमको अडियो एफएम तिर पठाइदिन्छ कि के हो ?
  
  December 4 at 11:39pm · · 2 peopleLoading...
- Ghimire IGhanashyam मो:मो पसल धेरै भएपछि यस्तै हो दिपक जी, पहिला श्री ५+१ कमल थापा ज्यु लाई सजिलो संग FM खोल्न दिनु हुन्न भनेको मानेनन, अहिले हिन्दी गीतका दलाल बनेका छन् मो: मो पशल हरु.
  
  Sunday at 1:41am · · 1 personLoading...
- Sushil Pokhrel हास्नुपर्ने कारण पढ्न सिरियस हो भने:
  http://www.facebook.com/pages/Dipak-Bhattarai-dipaka-bhattarai/129011130489260?ref=ts
  
  Sunday at 8:08am ·
- Roshan Acharya Pratyek Saajh gaijatra manaudo rahechha.......
  
  Sunday at 10:23am ·
- दौंतरी ब्लग नेपालां भर्खर एफ एम शुरु हुंदा ख्यान्तीपूर एफ एमका स्टिभ क्याबले बिदेशां एउटै शहरां १०० वटा रेडियो स्टेशन हुन्छन निकै च्यालेन्ज हुन्छ नेपालां त एउटै छ,त्यसैले खासै मिहेनेत गर्नुपर्दैन भन्थे। अब नेपाल शहर पनि बिदेश जस्तै भएछ क्यार।
  
  Sunday at 1:29pm ·
- Sudip Kandel naya system hola ne song matra katti bajauna vanara khani nai bajako hola.
  
  Sunday at 3:01pm via Facebook Mobile ·
- Chandra Pandey k garnu nepal ma srot ra sadan nai chaina hola ki kaho

No comments:

Post a Comment

Please leave your comment here

को हो?

सन् २००९ देखि २०१३ सम्म मैले लेख्ने फेसबुक स्टाटसको अन्त्यमा 'हास्नुपर्ने कारण धेरै छन् हा हा हा... ' भनेर लेखिएको हुन्थ्यो। त्यही हास्नुपर्ने कारणलाई कोही कोही साथीले 'खुब मन पर्छ त्यसलाई एक ठाउँमा संग्रह गरेर राख् न' भनेर उचालेकाले कली टाइम्स (कलियुगका कुरा) शुरु भएको हो। फेसबुकले स्टाटसमा निश्चित क्यारेक्टर मात्र राख्न दिने हुनाले (त्यतिबेलाका कुरा, अहिले त परिवर्तन भइसक्यो) कतिपय लामा स्टाटस पनि यहाँ हुन्छन्।

र, कहिलेकाँही मलाई लेख्न मन लाओ भने तीन हजार शब्द पनि लेखेको र त्यसलाई यहाँ थुपारेका उदाहरण छन्। त्यसबाहेक मैले कुनै कुनै पत्रिका वा अनलाइनका लागि लेखेको लेखलाई पनि मन लाग्दा लाग्दा यहाँ थुपार्ने गर्छु।

खासमा चाहिँ मेरा बाउआमाले राख्देको नाम दीपक भट्टराई हो। आफैं केही गरेर अरुलाई रोजगार दिने पाइन (खुबी) नभइन्जेल पत्रकारको काम गरिरहेको छु। अहिले बिबिसी मेडिया एक्सन म्यानमारमा सिरिज प्रोड्युसरको काम गर्छु। यस अगाडि २०१७ अक्टुबरसम्म बिबिसी मिडिया एक्सन नेपालले उत्पादन गर्ने साझा सवाल कार्यक्रमको सम्पादक थिएँ। तर मैले यहाँ राख्ने सामाग्रीमा म काम गर्ने संस्थाको कुनै साइनो छैन, 'गोरु बेचेको पनि।' यहाँ राखेका सामाग्री शुद्ध मेरा मनमा लागेका विशुद्ध कुरा हुन्।

सक्रिय पत्रकारिता गर्न थालेको दुई दशक भन्दा धेरै भयो। स्पेसटाइम भन्ने दैनिक पत्रिकामा दुई वर्ष जति, कान्तिपुर टिभीमा ६ वर्ष जति, दैनिकी र नागरिकन्युज अनलाइनमा डेढ वर्ष जति काम गरेपछि सन् २००९ देखि अहिलेको संस्थामा जागिरे छु।

धन्नै बिर्सिएको,

सन् २००८ मा यो ब्लग शुरु गर्दा यो ब्लगको नाम काली टाइम्स थियो। म काली गण्डकी (शालीग्राम पाइने)को किनारमा जन्मेको हुँ। डेढगाउँमा। कैयौं दिन अनि कैयौं रात गण्डकी किनारमा कहिले एक्लै, कहिले दुक्लै र कहिले साथीहरूसँग बिताएको हुनाले काली गण्डकीसँग मेरो विशेष लगाव छ। हर्मन हेस्सेको पुस्तक सिद्वार्थ, पारिजातको शिरिषको फूल, सरुभक्तको पागलवस्ती मैले काली गण्डकी किनारमा पढेको थिएँ। जुन म बाँचिन्जेल स्मरणमा रहला, अल्जाइमर्स नलागोस्।

सन् २००८ तिर मैले केही साथीहरूसँग मिलेर काली टाइम्स नामको पत्रिका पनि प्रकाशन गर्थें। त्यसमा गण्डकी प्रदेश अन्तरगत नवलपुर जिल्लाको डेढगाउँ, रकुवा, रुचाङ, नरम, बुलिङटार आदि ठाउँका समाचार, लेख, अन्तरवार्ता छापिन्थे। त्यो बेला देश संघीयतामा गएको तथा प्रदेश बनिसकेको थिएन। आर्थिक अभावका कारण डेढ वर्षपछि त्यो गाउँले पत्रिका नियमित गर्न सकिएन। त्यतिबेलाका केही सामग्री पनि यो ब्लगमा छ।